Latarnia morska w Gąskach

Opis

Latarnię morską w Gąskach zaczęto budować w 1876 roku, a ukończono pod koniec 1877 roku. Otworzenie latarni nastąpiło pierwszego stycznia 1878 roku. Latarnia usytuowana jest około stu metrów od linii brzegowej, a plaża dzieląca ją od morza jest piaszczysta. Do budowy latarni materiały były dostarczane drogą morską, poprzez statki, a wyładowywane były, na specjalnie do tego celu, zbudowanym pomoście, prowadzącym do samej latarni.

Pierwotnie w latarni umieszczony był naftowy aparat Fresnela, dopiero w 1927 roku w laternie została zainstalowana optyka zasilana energią elektryczną. Pierwszy sygnał latarni miał cykl 12-sekundowy: 2s - 1s - 2s - 1s - 5s - 1s, w czym jednosekundowe były przerwy. Obecny sygnał ma cykl 15-sekundowy: 2,5s - 1,2s - 2,5s - 1,2s - 6,4s - 1,2s, w czym 1,2 sekundy to przerwy między widzianym światłem. W laternie są dwie żarówki o mocy 1500 W, z czego jedna z nich jest zapasowa.

Latarnia zbudowana jest z czerwonej cegły. Wysokość wieży wynosi 49,8 metrów, natomiast wysokość światła to 51,1 metra. U podstawy latarnia ma kształt ośmiokąta o boku około czterech metrów, wyżej jest okrągłą wieżą, na szczycie której jest szklany pawilon zwieńczony kopulastym dachem. Na szczyt wieży prowadzą kręte granitowe schody.

W 1933 roku wieża zaczęła pękać po zachodniej stronie, założono wtedy betonowe plomby w pękniętych miejscach. Podczas wojny latarnia nie została zniszczona, lecz uszkodzono mechanizm optyczny. W 1948 roku nastąpiło ponowne uruchomienie latarni. Natomiast w 1995 roku wyremontowano zewnętrzną część latarni.

Obecnie latarnia jest udostępniona do zwiedzania, gdzie ze szczytu możemy podziwiać przepiękne widoki. Obok latarni stoi dom latarnika i w sezonie są kramiki, gdzie można coś zjeść, odpocząć lub kupić pamiątki.