Drawski Park Krajobrazowy

Opis

Powierzchnia parku krajobrazowego wynosi ok. 41 000 ha, a otulina parku zajmuje powierzchnię 22 000 ha. W północnej części Drawskiego Parku Krajobrazowego występują wały moreny czołowej, często poprzecinane głębokimi jarami. Południowa część parku ma łagodniejsze wzniesienia i bardzo dużo jezior. 10 % powierzchni DPK zajmują jeziora, w tym największe i najgłębsze jezioro Pojezierza Drawskiego - Jezioro Drawsko. Jest to drugie, po Jeziorze Hańcza, najgłębsze jezioro w Polsce, którego głębokość maksymalna wynosi 79,7 m. Osobliwością Drawskiego Parku Krajobrazowego poza jeziorami są liczne rzeki, potoki, źródliska, mokradła, torfowiska oraz bogactwo lasów.
Na terenie parku występuje wiele rzadko spotykanych gatunków roślin i zwierząt.

Obszar Drawskiego Parku Krajobrazowego w przeważającej części leży w zlewni Drawy. Południowo-wschodnia część to Jezioro Komorze, które jest początkiem rzeki Piławy, dopływu Gwdy. Północna i północno-wschodnia część DPK leży w zlewni rzeki Dębnicy, dopływu Parsęty, która odprowadza swe wody do Bałtyku. Rzeki, które mają źródła na wzniesieniach moreny czołowej, mogą w swym górnym biegu mieć charakter górskich potoków.
Atrakcyjne są również jeziora, których na terenie DPK jest 47, a w otulinie parku jeszcze 30. Najcenniejsze pod względem przyrodniczym są jeziora lobeliowe, w których występuje roślinność reliktowa. Należą do nich jeziora: Czarnówek, Kapka i Leśniówek.

Na terenie Drawskiego Parku Krajobrazowego stwierdzono występowanie ponad 40 gatunków flory, objętych ochroną prawną. Są to m.in. wawrzynek wilczełyko, rosiczka okrągłolistna, pośrednia i długolistna, storczyk plamisty, paprotka zwyczajna, wiciokrzew pomorski, lilia złotogłów i wiele innych roślin. Na terenie DPK znajduje się ok. 300 pomników przyrody. Najczęściej są to sędziwe dęby, buki, lipy, klony i graby. Największy buk o obwodzie powyżej 9 m rośnie na wyspie Bielawie na Jeziorze Drawsko.

W jeziorach i rzekach Drawskiego Parku Krajobrazowego występuje ponad 30 gatunków ryb. Nad wodami chętnie gniazdują ptaki. Można tu spotkać łabędzie, perkozy, kaczki, żurawie, kormorany i czaple. W rozległych lasach bytują ptaki drapieżne, jak kania ruda, orlik krzykliwy czy bielik. Spośród ssaków coraz liczniej występują bobry.

W Drawskim Parku Krajobrazowym znajduje się 8 rezerwatów przyrody.
1. "Brunatna Gleba" - celem ochrony jest zachowanie dobrze wykształconej gleby brunatnej z wyraźnymi poziomami genetycznymi, porośniętej buczyną oraz ochrona stanowisk rzadkich i zagrożonych roślin nasiennych.
2. "Dolina Pięciu Jezior" - celem ochrony jest zachowanie ekosystemu źródłowego rzeki Drawy z buczyną pomorską, torfowiskami i roślinnością wodną.
3. "Jezioro Czarnówek" - celem ochrony jest zachowanie krajobrazu o wysokich walorach oraz ochrona gatunków reliktowych roślin chronionych, jak lobelia jeziorna, poryblin jeziorny czy brzeżyca jednokwiatowa.
4. "Jezioro Prosino" - celem ochrony jest zachowanie siedlisk ptaków wodno-błotnych oraz ochrona zagrożonych gatunków roślin nasiennych.
5. "Przełom rzeki Dębnicy" - celem ochrony jest zachowanie młodoglacjalnego krajobrazu z przełomem rzeki, o podgórskim charakterze, przez wał moreny czołowej.
6. "Torfowisko nad Jeziorem Morzysław Mały" - celem ochrony jest zachowanie ekosystemu jeziora mezotroficznego, torfowiska przejściowego i trzęsawisk, torfowisk wysokich z roślinnością torfotwórczą, a także ochrona zwierząt: żaby moczarowej, kumaka i siedlisk żurawia.
7. "Torfowisko Toporzyk" - celem ochrony jest zachowanie torfowiska wysokiego i przejściowego wraz z reliktowymi zbiorowiskami roślinnymi, a także ochrona płazów.
8. "Zielone Bagna" - celem ochrony jest zachowanie bioróżnorodności ekosystemów torfowiskowych oraz borów i lasów bagiennych.

Administracja Drawskiego Parku Krajobrazowego znajduje się w Złocieńcu przy ul. Dworcowej 13. Jest to Wydział Spraw Terenowych Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Szczecinie.