Głogówek - ratusz

Opis

Gród założony został przez członków, pochodzącego z Tyrolu, rodu Larischów. Od herbu Larischów prawdopodobnie pochodzi herb, którym od XVII wieku posługuje się miasto Głogówek. Herb miasta przedstawia na czerwonym polu trzy srebrne noże sierpowe o złotych rękojeściach w układzie w roztrój, pomiędzy nimi umieszczone trzy złote kiście winogron. Motyw ten nawiązuje również do dawnej tradycji uprawy winorośli na słonecznych stokach doliny Osobłogi, w okolicach Głogówka.

Akt lokacji miasta przypada na drugą połowę XIII wieku, kiedy Głogówek posiadał już dwa kościoły, plac targowy oraz drewnianą zabudowę mieszkalną, otoczoną wałami ziemno-drewnianymi.

Pierwszy, gotycki ratusz o charakterze handlowym, gdzie skupiało się życie społeczne miasta - odpowiednik kramów miejskich, istniał już w XIV wieku.

Na miejscu gotyckiego ratusza w 1608 roku zbudowano nowy - późnorenesansowy, który do dziś jest siedzibą włodarzy miasta. Budynek ratusza był wielokrotnie modernizowany. W latach 1659 - 1660 został odrestaurowany po zniszczeniach dokonanych przez wojska szwedzkie podczas "potopu".
W 1774 roku ratusz został ozdobiony przez malarza Franciszka Antoniego Sebastiniego i sztukatora-rzeźbiarza Jana Józefa Schuberta. Posągi św. Floriana - patrona strażaków oraz św. Jana Nepomucena - patrona mostów, stojące w narożach południowej ściany ratusza, są dziełem Schuberta. Schubert wykonał również sztukaterię na północnej elewacji budynku.
Ratusz w 1880 roku został odrestaurowany i przebudowany w duchu manieryzmu. Zmodernizowano wówczas również wnętrza budynku, przystosowując je do bieżących potrzeb.
Podczas działań wojennych w 1945 roku budynek ratusza został poważnie uszkodzony, lecz odbudowano go w latach 1956 - 1957.

Dziś można podziwiać ten 400-letni zabytek, który usytuowany jest na środku rynku, zabudowanego wokół stylowymi kamieniczkami z przełomu XVIII i XIX wieku.

Ratusz jest budynkiem dwupiętrowym, wzniesionym na planie prostokąta.
Nad północną częścią budowli wznosi się nadbudowana nad nią pięciokondygnacyjna, oktagonalna wieża, zwieńczona wysokim, barokowym hełmem z dwiema latarniami. Na czwartej kondygnacji wieży umieszczony jest zegar z dwoma tarczami - od strony północnej i południowej. Nad zegarem wieżę obiega galeryjka widokowa.
Ściany ratusza i wieży są otynkowane, jedynie w narożach ratusza i wieży pozostawiono nieotynkowaną dekorację z jasnego piaskowca. Na wieży spod tynku przebija miejscami wcześniejsza dekoracja sgraffitowa. Również wszystkie okna budynku posiadają skromnie profilowane obramienia z piaskowca.
Elewację północną ratusza, pod wieżą, zdobi sztukateria figuralna wokół owalnego okienka na piętrze.
Kondygnacje, zarówno ratusza jak i wieży, oddzielone są niezbyt wydatnymi gzymsami.

Południową elewację ratusza zdobi barokowy szczyt o falistym wykroju, ze spływami i obeliskowymi sterczynami. Szczyt podzielony jest gzymsami na pięć "kondygnacji". Każda z nich posiada osobny, pionowy podział niskimi pilastrami lub lizenami. W górnej części szczytu umieszczono stiukowy herb Głogówka. Nad południową ścianą, poniżej wysokiego szczytu, znajduje się gzyms, przykryty ceramicznym daszkiem. Gzyms ten osłania fryz geometryczny, który zdobi jedynie południową elewację.
Ciekawą dekoracją ratusza są figury świętych, umieszczone w narożach południowej ściany. Na ozdobionych pilastrami postumentach, wystających poza lico elewacji, wysokością sięgających górnej krawędzi okien parteru, we wnękach narożnych, stoją naturalnej wielkości figury. Są to figury św. Floriana - patrona strażaków oraz św. Jana Nepomucena - patrona mostów. Święci mieli zapewnić miastu ochronę przed ogniem i wodą.

Jedyne wejście do ratusza usytuowane jest od wschodu.

We wnętrzu ratusza pomieszczenia mają nowy wystrój. Warto jednak zajrzeć do reprezentacyjnej Sali Rajców o kolebkowym sklepieniu. Ściany tej sali zdobi siedem interesujących, stylizowanych fresków, przedstawiających najistotniejsze wydarzenia z przeszłości Głogówka - wykonane w 1942 roku przez wrocławskiego malarza Alberta Holma.

Na rynku, w jego północnej części wznosi się XVII-wieczna kolumna Maryjna, która w 2003 roku, po 66 latach "wędrówek", znów stanęła na swym historycznym miejscu.

Południową część rynku od 2008 roku zdobi fontanna, wykonana z piaskowca według projektu Leszka Nizińskiego. Fontanna ma kształt czworobocznej kolumny, ozdobionej winnymi gronami i liśćmi winogron, co nawiązuje do herbu miasta i miejscowych tradycji.