Meczet w Warszawie

Opis

Islam jest religią monoteistyczną, drugą na świecie po chrześcijaństwie pod względem liczby wyznawców. Świętą księgą islamu jest Koran, składający się z rozdziałów (sur), które fragmentami były objawiane Mahometowi przez Archanioła Gabriela (Dżibrila), od 610 roku do śmierci Mahometa w 632 roku. Według islamu i samego Koranu, twórcą Koranu jest Allah. Koran został spisany w języku arabskim.

Religia muzułmanów ma wspólne korzenie z judaizmem i chrześcijaństwem. Za ostatniego proroka uznaje Mahometa, lecz Allah przed Mahometem miał zesłać na ziemię wielu innych proroków. Byli wśród nich m.in. Adam, Abraham, Mojżesz i Jezus - uznawani przez islam.

Według islamu Allah jest jedynym, wiekuistym Bogiem, wszechwiedzącym i doskonałym. Jest również źródłem wszelkiej wiedzy i sprawiedliwości. Allah nie jest podobny do nikogo i niczego. Islam zabrania przedstawiania Go w jakikolwiek sposób.

Muzułmanie wierzą w Allaha, Jego Anioły, Jego Księgi (Torę, Ewangelię i Koran), Jego Proroków, w Dzień Sądu Ostatecznego oraz w Przeznaczenie.

Każdy muzułmanin ma obowiązki związane z wiarą, tzw. pięć filarów islamu.
Pierwszym obowiązkiem jest wyznanie wiary (szahada).
Drugim obowiązkiem jest modlitwa (salat) odmawiana pięć razy dziennie z twarzą zwróconą w kierunku Mekki.
Trzecim obowiązkiem jest jałmużna (zakat). Muzułmanin ma obowiązek oddawać biednym część swego majątku, najczęściej jest to 2,5%.
Czwartym obowiązkiem jest przestrzeganie postu (saum) podczas dziewiątego miesiąca roku muzułmańskiego (ramadanu). Muzułmanie podczas ramadanu muszą powstrzymywać się od jedzenia, picia, palenia tytoniu i uprawiania seksu - od wschodu do zachodu słońca. Z obowiązku tego zwolnione mogą być kobiety ciężarne i karmiące, małe dzieci i ciężko chorzy.
Piątym obowiązkiem muzułmanina jest odbycie przynajmniej raz w życiu pielgrzymki do Mekki (hadżdż), jeśli pozwala mu na to sytuacja materialna i zdrowie. Mekka jest najświętszym miastem islamu, miejscem urodzenia Mahometa w 571 roku, a także miejscem objawienia sur mekkańskich.

Islam dzieli się na trzy główne odłamy: sunnicki, szyicki i charydżycki. Muzułmanie mieszkający w Polsce to sunnici, reprezentanci większościowego nurtu tej religii.

W islamie sunnickim nie istnieje odrębna grupa duchowieństwa. Imam nie jest kapłanem, lecz członkiem społeczności, który prowadzi modlitwy. Imam powinien znać dobrze zasady islamu i Koran, a także być poważanym w swej społeczności.

Świątyniami muzułmanów są meczety, w których oddawana jest cześć Allahowi. Meczety umożliwiają muzułmanom wspólną, rytualną modlitwę, ale są również wykorzystywane jako ośrodki edukacyjne i miejsca spotkań.

W 1993 roku w Warszawie, w zaadaptowanej willi, Muzułmańska Izba Wyznaniowa w Warszawie urządziła muzułmański dom modlitwy. Nie jest to meczet w pełnym tego słowa znaczeniu, ale posiada podstawowe elementy meczetu.

Sala modlitewna (musalla), wyłożona dywanami, pozbawiona jest mebli, aby pomieścić jak najwięcej wiernych. Sala ta nie ma żadnych obrazów przedstawiających ludzi, świętych czy proroków, aby wierni podczas modlitwy skupiali się na Bogu. Ściany musalli zdobione są wersetami z Koranu i imieniem Allaha w kaligrafii arabskiej, co pomaga wiernym w skupieniu się na Koranie. Sala modlitewna jest tak zbudowana, aby jedna jej ściana była prostopadła do linii łączącej meczet z sanktuarium w Mekce. W ścianie tej, zwanej kiblą, znajduje się wnęka (mihrab), która wskazuje wiernym kierunek Mekki. W mihrabie stoi imam podczas prowadzenia modlitw. Po prawej stronie mihrabu ustawiony jest minbar - rodzaj drewnianej kazalnicy. W niektórych meczetach są osobne sale modlitewne dla kobiet.

Nad musallą umieszczona jest kopuła, symbolizująca sklepienie niebieskie. Jest ona zwieńczona półksiężycem.

Warszawski meczet nie posiada minaretu, choć minarety są powszechnym elementem architektury meczetów. Minaret jest wysoką, smukłą wieżyczką, z której muezzin wzywa wiernych do modlitwy pięć razy dziennie. Szczyt minaretu powinien być najwyżej położonym punktem w okolicy.

W warszawskim meczecie, tak samo jak w innych meczetach, odbywa się pięć spotkań modlitewnych dziennie: przed wschodem słońca (fadżr), w południe (zuhr), po południu (asr), po zachodzie słońca (maghrib) i wieczorem (iszaa). W piątki odbywają się modlitwy zwane dżumuah, zastępujące modlitwę południową. Modlitwie tej zawsze przewodniczy imam, i uczestnictwo w niej jest obowiązkowe dla każdego dorosłego mężczyzny wyznającego islam. Wierni ustawiają się rzędami równoległymi do ściany kibli, twarzą zwróceni w kierunku Mekki. Modlitwa, poza wypowiadaniem właściwych formuł modlitewnych, składa się z określonej liczby pokłonów.

Modlitwa powinna być odmawiana w stanie czystości rytualnej, wobec tego w meczetach lub przed meczetami są specjalne miejsca do rytualnej ablucji. Dawniej były to fontanny czy studnie, obecnie są to najczęściej łazienki. Do meczetów wchodzi się bez obuwia, aby zachować czystość. Tak samo wygląda to w warszawskim meczecie, gdzie można dokonać rytualnej ablucji w dostępnej łazience, a do sali modlitewnej należy wchodzić boso. W przedsionku sali modlitewnej ustawione są regały na buty.

W Polsce muzułmanie osiedli już w XVII wieku. Byli to Tatarzy, którzy walczyli po stronie Rzeczpospolitej podczas wojny z Turkami. Król Jan III Sobieski nadał im ziemie na Podlasiu. Tatarzy po osiedleniu się zbudowali meczety. Do dziś istnieją w Polsce dwa meczety tatarskie w Kruszynianach i Bohonikach, które istniały już na początku XVIII wieku.

Obecnie w Warszawie budowany jest meczet z prawdziwego zdarzenia, którego budowa wywołuje wiele kontrowersji.